Οι προπονητές της εξέδρας

0

Οι προπονητές της εξέδρας

Οι προπονητές της εξέδρας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσάδαρης
Προπονητής Μπάσκετ
Ολοι θα γνωρίζετε τους προπονητές της εξέδρας. Θα τους βρείτε από φιλικό παιχνίδι σε κατηγορία προμίνι ως και σε αγώνα ανδρικού.
Εγώ προσωπικά θα μείνω και θα αναλύσω τους ειδήμονες του αθλήματος στις μικρές κατηγορίες για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι μέσα από τις μικρές κατηγορίες κι αυτοί αναπτύσσονται και μας ακολουθούν και δεύτερο επειδή η προπονητική μου εμπειρία έγκειται σ' αυτές.
Θα τους βρείτε μαζεμένους πάντα σε μια πλευρά της εξέδρας να δημιουργούν ένα μικρό πηγαδάκι με τον καφέ στο χέρι και το βλέμμα το "μπλαζέ" που βγάζουν πολλές φορές οι δικαστές .
Το παιχνίδι αρχίζει... και τα σχόλια, οι παρατηρήσεις, οι χειρονομίες αρχίζουν και ζεσταίνονται: (Δέν βάζει τον Γιαννάκη που είναι γρηγορότερος, γιατί δεν παίζει με τον Νικόλα που είναι ψηλός, θα χάσουμε από βλακεία του... κτλ κτλ)
Το παιχνίδι τελειώνει, αλλά ο στόχος τους τώρα αρχίζει. Κι αυτό γιατί (οι ξερόλες γονείς, κερδίσει ή χάσει η ομάδα αδιάφορο πολλές φορές), θέλουν να προσεγγίσουν στο τέλος του αγώνα τον προπονητή.
Γιατί απλώς θέλουν να του την βγουν κι αρχίζουν "Θωμά μάθε τους την αριστερή ντρίπλα, δεν ξέρουν να σουτάρουν καλά, Θωμά τους έχεις χαλαρούς, δεν έβαλες point guard τον Κωστάκη, και άλλα πολλά".
Δυστυχώς τα παραπάνω γίνονται σε μεγάλο ποσοστό στους περισσοτέρους συλλόγους και για αυτό φταίμε και εμείς οι προπονητές που το επιτρέπουμε.
Παρακάτω θα περιγράψω μερικούς κανόνες που χρησιμοποιώ για να μειώσω στο ελάχιστο το παραπάνω γεγονός και ίσως βοηθήσω τους νεότερους προπονητές μέσω της εμπειρίας μου:
Καταρχήν στο μυαλό μου δεν υπάρχει ο κανόνας "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο".
Πιστεύω πως αυτό για τον αθλητισμό είναι καταστροφή
  • Έχουμε τους γονείς πάντα κοντά μας και ταυτόχρονα μακριά μας. Οπως λέμε στην προπόνηση "κράτα με στην άμυνα απόσταση μιας πάσας
  • Οταν καταφέρνουν να μας προσεγγίσουν στο τέλος του παιχνιδιού για να μας κάνουνε τις "συστάσεις τους ως προπονητές εξέδρας " πάντα τους χαμογελάμε κι απαντάμε "όλα καλά". Ποτέ δεν ανοίγουμε συζήτηση μαζί τους. Μεγάλο λάθος δυστυχώς και το βλέπω σε αρκετές προπονήσεις Σωματείων.
Στο μισό γήπεδο να γίνεται προπόνηση και στο άλλο μίσο να ρίχνουν σουτάκια οι γονείς, ρίχνοντας ταυτόχρονα και τα καρφιά τους στην διάρκεια τις προπόνησης.
  • Ποτέ δεν επηρεαζόμαστε από τα σχόλια που ακούμε είτε θετικά είτε αρνητικά, κάνουμε την προγραμματισμένη μας προπόνηση βάση των πλάνων μας, με μεράκι και πάθος και πάντα για το καλό του αθλήματος.
  • Σε καμία περίπτωση δεν αφήνουμε του γονείς να πλησιάσουν τον πάγκο ή τα αποδυτήρια της ομάδας ή ακόμη χειρότερα να εισέλθουν στον αγωνιστικό χώρο κατά την διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα
  • Ανα τακτά χρονικά διαστήματα οργανώνουμε συγκέντρωσεις με τους γονείς προκειμένου να τους μιλήσουμε για την πρόοδο των παιδιών τους και να τους μεταδώσουμε τα θετικά μηνύματα του αθλήματος.
Τέλος, ας βάλουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας μια πρόσφατη έρευνα που έγινε στην Αμερική και αναφέρει ότι το 88% γονέων που ρωτήθηκαν "ποιο θα ήθελαν να είναι το εναλλακτικό τους επάγγελμα" απάντησαν: "Προπονητής"
Και μην ξεχνάμε
"Ποτέ δεν είσαι τόσο καλός όσο λένε ότι είσαι όταν κερδίζεις και ποτέ δεν είσαι τόσο κακός όσο λένε ότι είσαι, όταν χάνεις".
Κωνσταντίνος Τσάδαρης
Προπονητής Μπασκετ

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)